Hoewel de teksten zelf uiteraard het belangrijkst zijn, is het ook leuk om te weten welk persoon er achter die teksten schuilgaat. Tenslotte komen de teksten voort uit een persoon; uit het hoofd van een persoon, om precies te zijn. Conclusie: mijn teksten komen voort uit mijn hoofd. Vandaar de nadrukkelijke aanwezigheid van het woord ‘hersenspinsels’ op mijn auteurswebsite.Mijn hersenspinsels zijn het thema van mijn auteurswebsite. Maar wie is dat nu eigenlijk, die Wendy Schuchmann? Weet met wie je te maken hebt, gewaardeerde lezer, want je gaat nog vaker van mij horen. Je gaat nog vaker van mij lezen. Geheel vrijwillig uiteraard, maar een goede voorbereiding is nog steeds het halve werk en daarom raad ik je met klem aan deze informatie goed in je op te nemen.Mijn naam is nog steeds Wendy Schuchmann. Ik ben geboren op 20 januari 1984 en mijn precieze leeftijd in dagen verandert dagelijks. Aangezien het niet mijn favoriete karwei is om deze pagina dagelijks aan te passen, verzoek ik je vriendelijk doch dringend om zelf een eenvoudig rekensommetje te maken. Ervan uitgaand dat je aan mijn verzoek gehoor geeft, zal ik als beloning nog het een en ander over mezelf vertellen.Ik schrijf sinds ik een potlood kan vasthouden. Dat klinkt logisch, maar weet je hoe ingewikkeld het is om zo’n voorwerp correct te hanteren? Heb je ooit met je volle bewustzijn een potlood in je handen gehad en geprobeerd om zonder vreemde kunstgrepen een tekst op papier te krijgen? Wees gerust: in dit digitale tijdperk neemt niemand het je kwalijk als je hier ‘nee’ op antwoordt. Wat wel een probleem kan vormen, is als je ‘ja’ zegt en ik er later achter kom dat je dat hele potlood al na enkele pogingen in de prullenmand hebt gesmeten en veilig achter je pc bent gekropen. Want van smoesjes houden wij hier niet!Ervan uitgaand dat er geen essentiële informatie wordt achtergehouden met betrekking tot het correct hanteren van potloden, kan ik tevens mededelen dat schrijven altijd mijn grootste levensvreugde is geweest en nog steeds is en uiteraard ook altijd zal blijven. Ik durf eveneens te beweren dat mijn leven om schrijven draait, dat ik niet werkelijk gelukkig kan zijn zonder schrijven in mijn leven. Dankzij schrijven heb ik altijd doorgezet en dankzij schrijven zal ik altijd doorzetten. Ik ben een vechter, maar tegelijkertijd weet ik dat ik een vechter kan zijn, omdat ik schrijf.Om de lezer een beeld te geven van mijn schrijfactiviteiten, deel ik graag het volgende mede. Van mij zijn verschenen of verschijnen nog steeds: korte verhalen, ebooks, columns over autisme (mocht je mij een beetje apart vinden: je hebt mensenkennis), levensboeken van ouderen, een artikel en vermeldingen van weblogs. Zo monomaan als ik in mijn liefde voor schrijven ben, zo veelzijdig ben ik in het schrijven zelf. Meerdere tekstsoorten en genres hebben mijn belangstelling en ik kan en wil niet kiezen tussen al die mooie mogelijkheden. Wel heb ik besloten dat het belangrijk is om ook hierin prioriteiten te stellen en daarom ligt de focus nu bij mijn roman-in-wording. Wat overigens niet inhoudt dat ik nergens anders mee bezig ben. Mijn maandelijkse autismecolumn schrijf ik sowieso en daarnaast schrijf ik regelmatig korte verhalen. Genoeg van mij te lezen dus!En dan nog even kort een paar niet-schrijfgerelateerde wederwaardigheden: ik leef grotendeels in mijn eigen innerlijke wereld, een privé-leven heb ik nauwelijks (mensen zijn de meest gecompliceerde wezens ooit, hoewel ik contact met andere merkwaardige individuen inspirerend kan vinden), vrijheid en zelfbeschikking zijn essentieel voor mij, ik heb – naast mijn eigen teksten – altijd liedjes in mijn hoofd en ik ben er stiekem nog steeds van overtuigd dat ik eigenlijk een buitenaards wezen ben. Maar dan wel eentje die verslaafd is aan kruidenthee.